Πληροφοριακά Στοιχεία

Γράφτηκε από τον/την Super User

Κατηγορία: Project

Δημιουργήθηκε : 30 Νοέμβριος 2015

5ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΜΑΘΗΜΑ:  PROJECT  Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΘΕΜΑ:  Η ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΗ (ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ) ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Η ΕΡΓΑΣΙΑ μας θα είναι μία νοητική εμβάθυνση στον μικρόκοσμο της Φύσης,(δηλ. τών ηλεκτρονίων και τών κουάρκ)όπου οι αισθήσεις πάντα σφάλλουν και η αλήθεια βρίσκεται μόνο νοητικά, συνδυάζοντας τούς νόμους τής Αρχαίας φιλοσοφίας και τής σύγχρονης κβαντικής φυσικής ?   Ο κύριος σκοπός είναι να μάθουμε να σκεφτόμαστε σε βάθος και όχι ρηχά και επιφανειακά. Έτσι οι γνώσεις και οι σκέψεις μας δεν θα είναι πεπερασμένες και δεν θα σταματούν ποτέ,...μέχρι να φθάσουν εκεί πού πρέπει(οι αρχαίοι το λέγανε θέωση).

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ :

1)Ποια είναι η πρωτογενής ουσία (σήμερα την λένε στοιχειώδη σωματίδια) από την οποία αποτελείται το κάθε τι πού περιέχεται στην Φύση και η οποία δεν μεταβάλλεται ποτέ (μένει αθάνατη), παρόλο πού το κάθε τι (ον) στην Φύση μεταβάλλεται συνεχώς (διαλύεται και πεθαίνει, ξαναενώνεται κ.ό.κ.) ???... <<Η των όντων Φύσις σώματα εστί(άτομα) και τόπος(χώρος-κενό)>>Επίκουρος

2)Ποια είναι τα παράγωγα (δευτερογενείς ουσίες), τα οποία δημιουργούνται από τις ενώσεις τής πρωτογενούς ουσίας και τα οποία είναι συνεχώς μεταβαλλόμενα (γεννιούνται και πεθαίνουν συνεχώς) και τα οποία μπορούν και να εξαφανισθούν παντελώς από την φύση (π.χ. δεινόσαυροι, ιδέες, ??θεοί?? κ.ά.),οπότε θα αλλάζανε συνεχώς και τον ΟΡΙΣΜΟ της ???...  

3)Πώς ανακυκλώνονται τα 4 στοιχεία της Φύσης και οι δυνάμεις πού τα ενώνουν και σε τι μετατρέπονται κατά την φθορά τους (θάνατο) ???...

4)Πώς ανακυκλώνονται στην Φύση οι ιδέες, οι ??θεοί?? κ.ά., ποιοί και πόσοι είναι οι αριθμοί πού υπάρχουν πραγματικά και ποιοι από αυτούς βρίσκονται ελεύθεροι στην Φύση (δηλ. ποιοί είναι οι πρωτογενείς και δευτερογενείς ή ανακυκλώσιμοι αριθμοί).

Γενικά θα είναι η εργασία μας μία Φιλοσοφική, Επιστημονική και Τεχνολογική αναζήτηση της Φύσηςκαι οι αποκτηθείσες γνώσεις θα είναι η αλφαβήτα,.. οι βάσεις,.. τα θεμέλια πάνω στα οποία θα μπορεί να οικοδομηθεί οτιδήποτε, ακόμα και το πιο ασταθές ...

 Οι μαθητές της Β? τάξης (2014-15) του 5^ου Γυμνασίου Λάρισας και ο καθηγητής Ι.Ν.Κανάκης

Αν θέλετε να διαβάσετε την εργασία μας ή να την κατεβάσετε σε μορφή PDF,? (μπείτε στην ιστοσελίδα του σχολείου μας , 5^ο Γυμνάσιο Λάρισας projects)   κάντε κλικ( εδώ για το μέρος 1   και εδώ για το μέρος 2 )  και εάν σας αρέσει τότε διαδώστε την και σε άλλους συμμαθητές σας και φίλους σας ...

ΚΙΚΕΡΩΝ: De finibus (Περί τέλους) ... Κεφάλαιο 6.   Κριτική στη Φυσική του Επίκουρου: << ΚΙΚΕΡΩΝ 45 Π.Χ. >> (Μετάφραση) :                                                                                          . <<Άλλη μια φορά, είπε, σε τι δεν σε ικανοποιεί ο Επίκουρος;-Καταρχήν, είπα, η φυσική του για την οποία είναι πολύ υπερήφανος, είναι όλη δανεισμένη. Επαναλαμβάνει ότι λέει ο Δημόκριτος, και όταν αλλάζει κάτι, νομίζω ότι, είναι πάντα προς το χειρότερο. Τα άτομα, σύμφωνα με τον Δημόκριτο (γιατί έτσι αποκαλεί τα μικροσκοπικά σωματίδια που είναι αδιαίρετα λόγω της στερεότητας τους) κινούνται ασταμάτητα με τέτοιο τρόπο στο κενό που έχει άπειρη έκταση, όπου δεν υπάρχει ούτε πάνω, ούτε κάτω, ούτε μέση, που καθώς ενώνονται μεταξύ τους στη συνεχή δίνη τους, σχηματίζουν όλα αυτά που βλέπουμε. Επιπλέον, θέλει αυτή η κίνηση των ατόμων να μην προέρχεται από κάποια αρχή, αλλά να υπάρχει στην αιωνιότητα. Ο Επίκουρος, εκεί όπου ακολουθεί τον Δημόκριτο, δεν κάνει σχεδόν κανένα λάθος. Αλλά, πέραν από το ότι δεν συμφωνώ ούτε με τον έναν , ούτε με τον άλλο σε πολλά θέματα, διαφωνώ ακόμα περισσότερο με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την φύση. Αν και υπάρχουν στη φύση δύο συστατικά, αφ? ενός η ύλη από την οποία έχουν όλα κατασκευασθεί, και αφετέρου αυτό που δίνει την μορφή σε κάθε πράγμα, ο Δημόκριτος και ο Επίκουρος έχουν μιλήσει μόνο για την ύλη και δεν έχουν μιλήσει καθόλου για την πραγματική αιτία των πάντων. Να τι παρέλειψαν και ο ένας και ο άλλος: Αλλά να τα λάθη του ίδιου του Επίκουρου.Ισχυρίζεται ότι τα άτομα κινούνται από μόνα τους κατευθείαν προς τα κάτω, και ότι αυτή είναι η φυσική κίνηση όλων των σωμάτων.Κατόπιν ο επιτήδειος φιλόσοφος σκεπτόμενος ότι, εάν όλα τα άτομα κινούνταν προς τα κάτω σε ευθεία γραμμή, δεν θα συνέβαινε ποτέ κάποιο άτομο να μπορεί να αγγίξει κάποιο άλλο, φαντάστηκε με επιδεξιότητα μια αδιόρατη κίνηση παρέκκλισης, με αποτέλεσμα μόλις τα άτομα συναντήσουν το ένα το άλλο να ενώνονται, να ζευγαρώνουν και να προσκολλώνται μεταξύ τους. Εδώ διακρίνω μια παιδαριώδη φαντασία, και συγχρόνως βλέπω ότι αυτή δεν μπορεί καθόλου να είναι αποτελεσματική για το σύστημά του. Πράγματι, πρόκειται για καθαρή φαντασία, που δίνει στα άτομα μια ελαφρά κίνηση παρέκκλισης, για την οποία δεν επικαλείται καμία αιτία, πράγμα που είναι ντροπή για ένα φυσικό φιλόσοφο, και συγχρόνως, αφαιρεί από τα άτομα, χωρίς καμία αιτία, την ευθύγραμμη κίνηση από πάνω προς τα κάτω, που είχε δεχθεί ως φυσική κίνηση για όλα τα σώματα. Και όμως, παρ? όλες αυτές τις υποθέσεις που εφευρίσκει, δεν μπορεί να φτάσει στο αποτέλεσμα που ισχυρίζεται. Επειδή, εάν όλα τα άτομα έχουν εξίσου μια κίνηση παρέκκλισης, δεν πρόκειται ποτέ να συμπλεχτούν μεταξύ τους. Ή, εάν κάποια παρεκκλίνουν, ενώ κάποια άλλα κινούνται σε ευθεία γραμμή προς τα κάτω: αλλά η ίδια τους η φυσική τάση, κατά πρώτο λόγο θα είναι ισοδύναμη να καθορίζει στα άτομα τις διαφορετικές λειτουργίες τους, κάποια να κινούνται σε ευθεία γραμμή και κάποια να έχουν πλάγια κίνηση. Και κατά δεύτερο λόγο, (τον ίδιο ψόγο μπορούμε να αποδώσουμε και στο Δημόκριτο), δεν θα ήταν ποτέ λιγότερο απίθανο αυτή η τυχαία συνάντηση των ατόμων να παράγει την τάξη και την ομορφιά στο σύμπαν που γνωρίζουμε. Δεν αρμόζει σε έναν φυσικό φιλόσοφο να πιστεύει σε σώματα τόσο μικροσκοπικά που να είναι αδιαίρετα: ποτέ δεν θα πίστευε κάτι τέτοιο, εάν είχε προτιμήσει να μάθει την γεωμετρία του Πολύαινου του φίλου του, αντί να κάνει τον Πολύαινο να την ξεμάθει.Ο Δημόκριτος, που ήταν επιδέξιος στη γεωμετρία, πιστεύει ότι ο ήλιος έχει τεράστιο μέγεθος. Ο Επίκουρος του δίνει μέγεθος περίπου δύο πόδια, και υποθέτει ότι είναι περίπου όπως τον βλέπουμε, λίγο μεγαλύτερος ή λίγο μικρότερος. Έτσι όταν ο Επίκουρος παραποιεί τις δοξασίες του Δημόκριτου, τις παραποιεί προς το χειρότερο. Επιπλέον, από τον Δημόκριτο πήρε τα άτομα, το κενό και τις εικόνες που τις ονομάζει « είδωλα» , από τη συνάντηση των οποίων όχι μόνο βλέπουμε αλλά και επίσης σκεφτόμαστε : Από αυτόν πήρε, επίσης, την άπειρη έκταση, που την ονομάζει « απειρία» και αυτή την αναρίθμητη πολλαπλότητα των κόσμων, που δημιουργούνται και χάνονται συνέχεια: Αν και δεν αποδέχομαι καθόλου αυτές τις φαντασίες του Δημόκριτου, δεν μπορώ να υποφέρω, το γεγονός ότι ένας άνδρας που τα πήρε όλα από αυτόν, αρέσκεται, όπως κάνει ο Επίκουρος, να τον κατακρίνει, ενώ πολλοί άλλοι τον επικροτούν >>